...ΤΗΣ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ!!!

"...οι ανωμαλίες είναι η πολυτιμότερη πρώτη ύλη,

από την οποία σχηματίζεται η μελλοντική επιστήμη..."

Robert G. Jahn, καθηγητής Αεροδιαστημικής, 

από το βιβλίο του "Εργασία και Επιστήμη στον 20ο και 21ο αιώνα: Σκέψεις και Προβολές"

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Μια προσπάθεια των άλλων για την ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΥΠΕΡΟΧΗΣ τους και την ΕΠΙΒΟΛΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΕΠΑΝΩ ΜΑΣ, είναι η επισήμανση των «ανώμαλα σχηματισμένων περιοχών μας», είτε του σώματος, είτε του μυαλού, είτε της ψυχοσύνθεσής μας! Να «πατάει» ο ένας τον άλλον δηλαδή, στο ελάττωμα και την αδυναμία του!!!

Θα προσεγγίσουμε τώρα με κάποιες σκέψεις, την φύση των «κατασκευαστικών ανωμαλιών» ή αλλιώς, «ελαττωμάτων» μας.

Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ

Για να αρχίσει η κατανόηση επί του θέματος, πρέπει πρώτα να αντιληφθούμε την… «γεωγραφία» ή την «ιστορία» του «κατασκευάσματος»-Άνθρωπος! Δηλαδή, να δούμε σαν να ήταν ταινία, την προέλευση και την πορεία του, το πώς απλώνεται στον χωροχρόνο μας.

Βασικά, η εξήγηση κάθε δυσαρμονίας/ελαττώματος/ανωμαλίας στον άνθρωπο σαν ον, προέρχεται από την φάση εξέλιξης στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Φανταστείτε αρχικά, μερικά εκατομμύρια χρόνια πρίν, έναν μονοκύτταρο οργανισμό, να εξελίσσεται σταδιακά σε «ζώο», μετά σε «άνθρωπο», μετά και με την παρέλευση άγνωστης διάρκειας χιλιετιών, αυτός ο άνθρωπος να παράγει πολιτισμό, τέχνη και ιστορία, από το να κατοικεί και να ζωγραφίζει στα σπήλαια και σταδιακά να φτάνει σε αυτό το επίπεδο τεχνολογίας και πολιτισμού που είμαστε και ζούμε τώρα. Φανταστείτε τώρα τον άνθρωπο, από εδώ και πέρα, να εξελίσσεται ακόμα περισσότερο (προς άγνωστη κατεύθυνση) και να γίνεται κάτι πιθανά περισσότερο και κάτι πιθανά καλύτερο, σε Χ αιώνες από σήμερα…. Το φαντάζεσθε;

Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ / ΠΡΩΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Το πρώτο κλειδί της κατανόησης του «κατασκευαστικού» προβλήματος που υπάρχει στο εσωτερικό της διαδικασίας εξέλιξης, είναι το ότι Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ 3 ΣΩΜΑΤΑ, το φυσικό, το συναισθηματικό και το νοητικό και τα προβλήματα υπάρχουν και διορθώνονται ταυτόχρονα και στα 3!

Το δεύτερο κλειδί της κατανόησης, είναι ότι αυτά τα «σώματα» εξελίσσονται ΑΝΙΣΑ α) από άνθρωπο σε άνθρωπο και β) μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο.
Δηλαδή, αν τα 3 σώματα εξελίσσονταν ομοιόμορφα σε όλους τους ανθρώπους, όλοι θα είχαμε το ίδιο ακριβώς μυαλό, τον ίδιο σωματότυπο κλπ. Αν πάλι σε κάθε άτομο ξεχωριστά αναπτύσσονταν μέσα και πάνω του ομοιόμορφα τα 3 αυτά σώματα, τότε θα αρκούσε πχ να ξέρουμε ότι έχεις IQ 100, γιατί έχεις ύψος 1,70 ή ότι επειδή είσαι κυκλοθυμικός, σηκώνεις 80 κιλά στον πάγκο του γυμναστηρίου…
Αυτό θα πεί, ομοιόμορφη ανάπτυξη: θα αρκούσε ένα μέγεθος όπως το ύψος ή η κατάσταση υγείας του ατόμου, για να ιαπιστωθούν και όλα τα υπόλοιπα (IQ κλπ).
Έτσι λοιπόν, με την εξέλιξη να συμβαίνει ανισόβαρα(*) και όπως γίνεται κατανοητό, μπορεί κανείς να έχει ένα καταπληκτικό σώμα χωρίς μυαλό (τι γνωστός συνδυασμός!) ή το ακριβώς αντίθετο (ala Hawkins) ή ένα άτομο συναισθηματικά συμπλεγματικό, μπορεί να θριαμβεύει διανοητικά και να γίνεται… επιστήμονας!

Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ / ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Επιστρέφουμε τώρα στην αρχή των συλλογισμών και προσεγγίζουμε ξανά για το θέμα των «ανωμαλιών» των οποίων είμαστε φορείς, έχοντας υπ’ όψιν όλα τα προηγούμενα.
Κατ’ αρχήν, τόσο το φυσικό/υλικό σώμα (με την εμπεριεχόμενη «υγεία» του), όσο και ο νούς (με την αυτονόητη ικανότητα «διανόησης» που έχει), έχουν όπως γνωρίζουμε συγκεκριμένο «μέγεθος» και υγεία από την ίδια την φύση και το άτομο δεν μπορεί να αυξήσει ούτε το μέγεθος ούτε την εμπεριεχόμενη υγεία τους, μπορεί όμως να την διατηρήσει και να την εκγυμνάσει!!!

Το άλλο σώμα, το συναισθηματικό, συμβαίνει και το να σχηματίζεται κατά την αρχή και την διάρκεια της ζωής και το να μετασχηματίζεται με την προσπάθεια του ατόμου (και από αυτό το τελευταίο, ζούν οι ψυχολόγοι). Μοιάζει η διαδικασία με την γυμναστική του σώματος, μόνο που η επίδραση της καλής συναισθηματικής υγείας, έχει ισχυρότερη επίδραση στα άλλα 2 σώματα, τόσο στο φυσικό (ενεργητικότητα-ατονία κλπ), όσο αντίστοιχα και στο νοητικό.

Να πούμε εδώ, ότι «συναισθηματικό σώμα» ή αλλιώς «συναίσθημα» ή αλλιώς «ψυχοσύνθεση/ψυχολογία», είναι πρακτικά αναφορές στο ίδιο πράγμα, μόνο που το «συναισθηματικό σώμα» είναι «σώμα» (συν «τα μέρη του»), και το δεύτερο (η ψυχοσύνθεση) είναι η κατάσταση ισορροπίας/ανισορροπίας των εμπεριεχόμενων συναισθημάτων. [Τώρα, γιατί λέγεται ψυχο-σύνθεση και όχι συναισθηματο-σύνθεση και τι σχέση η «ψυχή» με όλα αυτά, υπάρχει εξήγηση, αλλά είναι μεγάλη ιστορία και άσχετη με το θέμα μας. Μια άλλη φορά…]

Έτσι λοιπόν, έχουμε μια ψυχοσύνθεση που σχηματίζεται ανώμαλα, με βασικούς παράγοντες επιρροής, το στενότερο (οικογένεια) και το ευρύτερο (χώρα-πόλη κλπ) περιβάλλον που μεγαλώνουμε, αλλά και την κατάσταση των φυσικών και νοητικών μεγεθών και υγείας. Άλλο πράγμα να είσαι κοντός και άλλο ψηλός. Άλλο να είσαι καλός και άλλο κακός μαθητής κοκ

Η (λιγότερο ή περισσότερο) ανώμαλα σχηματισμένη ψυχοσύνθεση, μπορεί να βγάλει ό,τι μπορείτε να φανταστείτε ή γνωρίζετε, από προβλήματα νευρικής φύσεως, φοβίες, ορέξεις και ανορεξίες, μπορεί να επηρεάσει το μυαλό δημιουργώντας στρεβλωμένους συλλογισμούς ή σύνδρομα απειλής προς το άτομο, μέχρι να σχηματίσει και να κατευθύνει την σεξουαλικότητα.

Άρα συνοψίζοντας και έχοντας κατανοήσει πώς το ελάττωμα ενυπάρχει σε όλους μας ανεξαιρέτως, καταλαβαίνουμε πώς
- είτε έχεις ατροφικά μέλη στο σώμα σου, είτε όργανα που λειτουργούν προβληματικά (συκώτι, νεφρό κλπ),
- είτε έχεις IQ… φυκιού,
- Είτε είσαι εσωστρεφής, εγωϊστής, μοναχικός, παχύσαρκος, εκδικητικός ή σεξουαλικά συμπλεγματικός/ανικανοποίητος κλπ κλπείναι ακριβώς το ίδιο τεχνικά. Έχεις δηλαδή το δικό σου μερίδιό σου μη τελειότητας, σαν «υπό εξέλιξη είδος» που είσαι.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Έλα όμως που η κοινωνία (εμείς οι ίδιοι είμαστε «η Κοινωνία»), έχει κατανόηση και ανοχή για κάποια, ενώ «κατακρίνει» κάποια άλλα; Αν ζούσαμε σε έναν κόσμο πραγματικά Επιστημονικό, θα λέγαμε ότι ο Θανάσης (που ‘σαι Θανάση;), αφού τον περάσαμε από όλους τους Ιατρικούς-Ψυχολογικούς και λοιπούς ελέγχους, έχει βαθμό τελειότητας, πές, «Χ», ή το ανάποδο, έχει βαθμό ατέλειας «Ψ». Το ίδιο θα κάναμε για όλους τους ανθρώπους και θα είχαμε έτσι μια οπτική τελειότητας/ατέλειας, αντίστοιχη με αυτήν που έχουμε όταν αναφερόμαστε στην ίδια την Φύση! Λέμε πχ για τα βουνά, τι θάλασσες κλπ ότι έχουν 1000 μέτρα ύψος ή 1500 μέτρα βάθος, αντίστοιχα. Φαντάζεστε τώρα, να κριτικάραμε/κατακρίναμε ένα βουνό επειδή είναι 1000 μέτρα ψηλό και όχι 1500!!!

Τι εκπληκτικός κόσμος θα ήταν αυτός! Θα λέγαμε ότι ο τάδε άνθρωπος (με τα «μεγέθη» του) μπορεί να αξιοποιηθεί με τον τάδε τρόπο κοκ. Το επίπεδο εξέλιξής μας, θα ήταν κάτι σαν το ύψος μας, ένα νούμερο! Ούτε κατακρίσεις για τις ελλείψεις, ούτε κοινωνική απομόνωση, τίποτα…

Αντιθέτως σήμερα τι συμβαίνει; Ο αδύνατος φρικάρει με τον χοντρό που τρώει όλη την ώρα και δεν χορταίνει, αλλά δεν βλέπει πώς το ότι καπνίζει ο ίδιος σαν φουγάρο, είναι στην ουσία το αντίστοιχο πρόβλημα! Ναι, είτε καπνίζεις είτε «τρώς», είναι εξωτερικεύσεις της ίδιας ψυχολογικής βάσης. Έτσι λοιπόν και οι δύο ως γνωστόν (από άποψη ψυχολογική), «προσπαθούν να γεμίζουν το μέσα τους κενό», ο ένας με ύλη ο άλλος με καπνό, αλλά… δεν μας μάθανε στο σχολείο ότι υπάρχει αντιστοιχία… Συνεπώς, για όλες τις περιπτώσεις κριτικής/κατάκρισης, ακολουθείται η ίδια οδός του να ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΡΙΣΜΑ, χωρίς ποτέ να σκεφτόμαστε ούτε ότι έχουμε πιθανά ένα ακριβώς αντίστοιχο πρόβλημα ή έχουμε άλλα, διαφορετικά προβλήματα, ίσου βάρους και σημασίας… Έτσι λοιπόν ΔΕΝ μας μάθανε, έτσι ΔΕΝ σκεπτόμαστε…

Ολοφάνερα πια, καταλαβαίνουμε ότι όποιας δυσαρμονίας και αν είναι φορέας κανείς, δεν πρέπει να τυγχάνει ούτε της χλεύης των υπολοίπων, ούτε και να κατακρίνει τους άλλους για τα δικά τους κατασκευαστικά ή επίκτητα ελαττώματα, χωρίς να βλέπει τα δικά του.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ

Τελικά και όπως προκύπτει από τα προηγούμενα, είμαστε εν αγνοία μας ΘΥΜΑΤΑ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΑΣ. Βλέπουμε ποιοι είναι οι άλλοι, αλλά… δεν βλέπουμε ποιοι είμαστε εμείς!!!

Πρέπει ο καθένας για λογαριασμό του, να καταγράψει άμεσα το ποιος είναι μέσα-έξω και να αναγνωρίσει χωρίς νοητικούς φραγμούς ποια είναι τα εσωτερικά κενά του. Μετά, πρέπει ν’ αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τα «θεματάκια» μας στο επίπεδό τους, με ψυχαναλύσεις, αποδοχές, θεραπείες κλπ. Δύσκολο, έ; Μακάρι να υπήρχε σε χάπι, να τελειώναμε εύκολα….

Αν δεν μπορούμε ή, το πιθανότερο, αν δεν έχει έρθει η ώρα μας να το κάνουμε αυτό, πρέπει άμεσα να καταλάβουμε ότι πλέον [ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ] ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΦΑΝΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ στα μάτια των άλλων! Είναι τέτοια η εξέλιξη της ψυχολογίας σήμερα και η ενημέρωση που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι επί των θεμάτων αυτών, που δεν μπορούμε να κρυβόμαστε για πολύ, με τα πονηρά κολπάκια μας και τα μισά λόγια στις συζητήσεις. Για παράδειγμα όλοι ξέρουμε ότι,
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΚΡΙΤΙΚΑΡΕΙ ΤΟ ΕΛΑΤΤΩΜΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ,
ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ… ΕΛΑΤΤΩΜΑ,
με τον τρόπο αυτό.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ (άρα, πάλι ATOMIKH) ΕΥΘΥΝΗ

Ας πάμε τώρα κι ένα βήμα παρακάτω: Δεν μπορεί να αφήνουμε να κοροϊδεύουν το παιδάκι που δεν μπορεί να πεί το «ρό» ή είναι δυσλεκτικό, ούτε τον επιληπτικό, τον νάρκισσο, τον διανοητικά αργό, τον εσωστρεφή, τον παχύσαρκο, τον αγοραφοβικό, τον κυκλοθυμικό, τον ασέξουαλ, τον ομοφυλόφιλο και αυτόν που έχει προβλήματα στις σχέσεις του και ψάχνεται μια ζωή στις διάφορες αγκαλιές. Ούτε πάλι να κατακρίνουμε τον εγωϊστή, τον ματαιόδοξο, τον «κακιασμένο», τον είρωνα, τον φιλοχρήματο, τον πονηρό ούτε, ούτε… κανέναν.

ΟΛΟΙ ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ. Ποιος νομίζει ότι μπορεί και πραγματικά το κρύβει;

Μπορούμε, φίλοι μου, να επιλέξουμε τις παρέες μας. Μπορούμε να περιορίσουμε τις επαφές μας με όποια από αυτά τα άτομα μας επηρεάζουν αρνητικά. Άλλο όμως είναι η επιλογή της παρέας μας και των συναναστροφών μας και άλλο είναι ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ & Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ των «ελαττωματικών».

Τι δηλαδή; Επειδή εμείς κρύβουμε καλά το δικό μας ελάττωμα, είμαστε καθαροί και οι άλλοι που δεν μπορούν ή τέλος πάντων, δεν επιλέγουν να το κρύψουν, είναι βρώμικοι;

Όσο και να συμφωνήσει κανείς με τα παραπάνω, δεν πρόκειται να εγκαταλείψει το αγαπημένο σπορ του κουτσομπολιού, ούτε θα πάψει να θεωρεί τον εαυτό του σαν το μέτρο για την κριτική/κατάκριση των άλλων. Και βέβαια, όποιος ανέβηκε ένα σκαλί πάνω από εμάς, είτε αδίκησε, είτε πάτησε επί πτωμάτων, είτε είχε μέσον κλπ αλλά ποτέ δεν το άξιζε, γιατί αλλιώς θα το είχαμε καταφέρει και εμείς που είμαστε τίμιοι, ικανοί κλπ κλπ

Ε, μην απορήσετε ότι όπως βλέπουμε εμείς σήμερα τους ανθρώπους προγενέστερων εποχών σαν ανεξέλικτους και…. Αρχαίους, έτσι θα μας βλέπουν και εμάς στις Εποχές της Ιστορίας που θα ακολουθήσουν…

Κρίμα, γιατί είμαστε όλοι μας... καλά παιδιά(!!!) που απλά, «ου γαρ οίδαμε, τι ποιούμε»!

……………………………………………………………………………………………………………

(*) Έχει κι αυτό, την εξήγησή του. Πρώτα εξελίχθηκε το φυσικό σώμα, αφού όπως ξέρουμε πρώτα άρχισε η κυτταρική δόμηση και προφανώς μετά μπήκε η διανόηση και η «ψυχική» ιδιότητα.